Een jaaroverzicht in coronatijd. Ga er maar aan staan. Want waar we hoopten dat 2021 een jaar zou worden waarin we zo langzamerhand de normale gang van zaken weer zouden oppakken, is dat in de praktijk anders gebleken. De ene week werd er getraind, dan weer bleven de velden leeg. De competities konden van start gaan, maar werden grotendeels begin december weer stil gelegd. Als vereniging, maar ook als sporter, weet je soms niet waar je aan toe bent. Dat maakt 2021 tot een frustrerend jaar. Al moet gezegd worden dat er zeker zaken zijn waar we trots op mogen zijn als voetbalvereniging. En ook in een coronajaar, zijn er nog genoeg lichtpuntjes. Ik neem u even mee. 

Allereerst: de jeugd. De jeugd heeft de toekomst, u kent het cliché. Toch doet het ons als vereniging deugd om te zien dat juist de jonge pupillen bijna het hele seizoen door hebben kunnen trainen of spelen. Dat valt niet in de laatste plaats te danken aan de vele vrijwilligers, trainers en behulpzame ouders. Want ook voor kinderen is het – met digitaal onderwijs en een vervroegde kerstvakantie – maar een verwarrende tijd. Dan geeft een zaterdagse, sportieve uitspatting nét dat beetje afleiding. 

Een groot voordeel is het kunstgrasveld dat sinds 2020 op ons mooie sportpark wordt bespeeld. We hebben er al veel profijt van gehad, denk alleen maar aan het ontzien van de overige velden wanneer het weer hard heeft geregend. Veel vaker kunnen wedstrijden en trainingen gewoon doorgang vinden. En na het verwijderen van een gedeelte van de korrels, zijn schaafwonden veel schaarser geworden. 

Tegen de zomer kwamen de wedstrijden steeds meer op gang. Zo namen de meiden deel aan de regiocup en speelden andere jeugdelftallen een kleine onderlinge competitie. De senioren moesten met wedstrijden veelal wachten tot aan de zomer of net erna. Al werden er ook onderlinge partijen gespeeld. Dan is het bijzonder om te zien hoe verbonden spelers met elkaar zijn. De sfeer binnen de vereniging is goed, dat merk je wanneer er iets moet gebeuren. 

Neem de opbouw van de tent bij de kantine bijvoorbeeld. Toen we dit jaar onze vrienden van VV Roden mochten ontvangen (en de versoepelingen een klein feest toestonden), stond de tent er weer prachtig bij. Ondertussen liepen vrijwilligers zich het vuur uit de sloffen om het iedereen naar de zin te maken. Dat GOMOS de derby met 1-0 wist te winnen, was helemaal prachtig! 

Sowieso kende ons eerste elftal een geweldige eerste seizoenshelft. Een tijdlang stond het zelfs bovenaan! Bij de senioren zien we hetzelfde bij GOMOS 4 en het Zaterdagteam, en dan doen we nog de vele jeugdelftallen die geweldig presteren te kort! Kortom: sportief heeft GOMOS de zaakjes goed op orde. 

Op de valreep sluiten we af met een paar traditionele activiteiten. Wat te denken van het kerstklaverjassen, afgelopen vrijdag? Helaas niet zoals we gewend zijn in Café Zwaneveld, maar thuis in groepen van vier. Digitaal, maar toch samen. En natuurlijk is er komende vrijdag nog de oliebollenverkoop. Ook dat gaat anders. Geen jeugdleden langs de deuren, maar een drive-thru op de Brink. Je moet creatief zijn dezer dagen. 

En, zonder in herhaling te vallen: zonder vrijwilligers, geen vereniging. Als het nu gaat om bardiensten, het onderhoud van het veld of het faciliteren van wedstrijden: we kunnen iedereen gebruiken. Daarom ook een oproep aan eenieder die de club een warm hart toedraagt: help, als je tijd hebt, alsjeblieft. Al is het maar iets kleins. Wat samen zorgen we dat GOMOS de bloeiende en gezellige vereniging blijft die het is. 

Tot slot staan we als GOMOS in deze laatste dagen van het jaar nog even stil bij de mensen die ons ontvallen zijn, ziek zijn of anderszins in een lastig parket zitten. Hoewel veel op afstand gebeurt momenteel, blijft de GOMOS-familie in gedachten altijd verbonden. De club en de leden voelen grote verbondenheid, en laten we die verbondenheid ook in deze lastige tijd naar elkaar uitstralen. Denk om een ander, heb oog voor elkaar. Want samen kom je verder, zo ontzettend veel verder, dan alleen. 

Geel-zwart, in ons hart!